
Inleiding en verschil tussen zwarte en witte rook
Bij brand ontstaan er in verschillende verbrandingsfasen, afhankelijk van de brandende materialen, deeltjes die we rook noemen. Sommige rook is lichter van kleur of grijs, witte rook genoemd; andere is zeer donkerzwart, zwarte rook genoemd.
Witte rook verstrooit vooral het licht en verstrooit het licht dat erop schijnt.
Zwarte rook heeft een sterk vermogen om licht te absorberen. Het absorbeert voornamelijk de lichtstraling die erop schijnt. Het verstrooide licht is erg zwak en beïnvloedt de verstrooiing van licht door andere rookdeeltjes.
Het verschil tussen witte en zwarte rook bij brand wordt voornamelijk weerspiegeld in drie aspecten: ten eerste de oorzaak van het ontstaan, ten tweede de temperatuur en ten derde de intensiteit van de brand. Witte rook: De laagste temperatuur van de brand, de brand is niet groot en wordt gevormd door de stoom die vrijkomt bij het bluswater. Zwarte rook: De brandtemperatuur is het hoogst en de brandintensiteit het grootst. Deze rook wordt veroorzaakt door de rook die vrijkomt bij brandende objecten die te veel koolstof bevatten.
Het verschil tussen witte rook en zwarte rook bij brand
Zwarte rook is een gevolg van onvolledige verbranding en bevat koolstofdeeltjes, meestal met een grotere moleculaire structuur. Stoffen met meer koolstofatomen, zoals diesel en petroleum.
Er zijn over het algemeen twee soorten witte rook. De eerste is dat het waterdamp bevat. Het heeft daarentegen een kleinere moleculaire structuur, meer zuurstof en waterstof, en is gemakkelijker te verbranden en produceert meer waterdamp. De tweede is de witte stofdeeltjes.
De kleur van rook hangt samen met het koolstofgehalte. Hoe hoger het koolstofgehalte, hoe meer onverbrande koolstofdeeltjes er in de rook zitten en hoe donkerder de rook zal zijn. Hoe lager het koolstofgehalte, hoe witter de rook.
Het alarmdetectieprincipe van een rookmelder die zwarte en witte rook detecteert

Detectieprincipe voor witte rookmelders: Detectieprincipe van een kanaal voor witte rook: Onder normale rookvrije omstandigheden kan de ontvangstbuis het licht van de zendbuis niet ontvangen, waardoor er geen stroom wordt gegenereerd. Bij brand komt de gegenereerde witte rook in de labyrintholte terecht. Door de werking van witte rook wordt het licht van de zendbuis verstrooid en wordt het verstrooide licht opgevangen door de ontvangstbuis. Hoe hoger de concentratie witte rook, hoe sterker het verstrooide licht.

Detectieprincipe voor zwarte rookmelders: Detectieprincipe van zwarte rookkanalen: Onder normale rookvrije omstandigheden is het reflectiesignaal van het zwarte rookkanaal, dankzij de eigenschappen van de labyrintholte, het sterkst. Bij brand dringt de gegenereerde zwarte rook de labyrintholte binnen. Door het effect van de zwarte rook wordt het lichtsignaal dat de emissiebuis ontvangt, verzwakt. Wanneer er tegelijkertijd zwarte en witte rook aanwezig is, wordt de lichtstraling voornamelijk geabsorbeerd en is het verstrooiingseffect niet duidelijk zichtbaar, dus kan het ook worden gebruikt. Normaal gesproken detecteert het de concentratie van zwarte rook.
Aanbevolen rookmelder